De loopgravenoorlog

Inrichting van de loopgraven

Op ongeveer de helft van ongeveer van 1914 begon het verhaal. Wat een bewegingsoorlog had moeten zijn, was compleet omgeslagen in een loopgravenoorlog. De mannen groeven zich in in de grond als beschutting. Al snel werd deze beschutting verstevigd, zodat het niet alleen diende voor beschutting, maar ook als linie. Soldaten zaten hierin, soms dagen, wachtend totdat ze vijand zagen om zo meedogenloos toe te slaan.

De soldaten zagen snel in dat dit geen gewone oorlog zou worden. Wat als een mooi landschap begon, eindigde in een compleet onvruchtbaar, modderig en dor land. Overal zaten gaten in de grond door de bominslagen, er was geen sprake van bomen of huizen, alles was verwoest. Het enige wat aanwezig was was de geur van rottende lichaamsdelen, buskruit, gifgas en ratten. Dat is hoe een soldaat de loopgravenoorlog omschreef.

Al snel werden de loopgraven verstevigd. Dit gebeurde onder andere door middel van zandzakken, die ervoor moesten zorgen dat gangpaden niet zouden inzakken. Op de grond werd er gebruik gemaakt van de zogenaamde duck boards, een soort roosters waar men overheen kon lopen. Natuurlijk moesten er ook dingen gebouwd worden voor de voorzieningen, zoals depots, EHBO posten, slaapplaatsen, enzovoorts. Veelal werden er namen toegekend aan bepaalde gangpaden. Dit deden ze om niet te verdwalen. 

 

Picture
Picture
Picture