Plan XVII

We hebben nu de kant bekeken van de Duitsers, maar hoe zat het nu met de Fransen? Hadden zij ook een plan of een strategie? Het antwoord is simpel, ‘Ja’. Dit plan staat in de geschiedenis bekend als Plan XVII. Op het plaatje hiernaast geven de blauwe lijnen het verloop van het plan aan.

Het plan werd officieel aangenomen in 1913. De generaals van het leger besloten een plan samen te stellen voor het geval Frankrijk in oorlog zou komen met Duitsland. In 1903 was Plan XV al aangenomen, maar aangezien deze alleen een defensief karakter had, vond men het nodig om ook een aanvalsplan te bedenken. Hieruit vloeide plan XVII.

Het plan was heel simpel, het geloofde in twee dingen: brute kracht en de Franse vechtlust van het leger, het zogenaamde ‘élan’. De Fransen vonden het onder andere belangrijk om het probleem wat speelde over Elzas-Lotharingen op te nemen in het plan. Elzas-Lotharingen was namelijk voor de oorlog ingenomen door het Duitse rijk en er heerste een gevoel van ‘wraak op Duitsland’ in Frankrijk. Frankrijk wilde zijn gebied terug.

---

Blauwe lijnen zijn de Fransen

Frankrijk had de volgende gedachte bij zijn strategie:

• Twee legers in de richting van Elzas-Lotharingen sturen. Zo vergrootte ze de kans voor de terugname van hun twee gebieden.
• Één leger voor de verdediging van Noord-Frankrijk
  

Waarom koos Frankrijk maar voor één linie boven in Frankrijk? Frankrijk ging uit van het Verdrag van London, een verdrag waarin was afgesproken dat België neutraal zou zijn in de oorlog. Uiteindelijk bleek het toch anders uit te pakken, wanneer Duitsland toch besloot om door België heen te trekken. Ook bleek het zo te zijn dat de Duitsers Elzas-Lotharingen niet zomaar wilde prijsgeven. Plan XVII was een totale mislukking geweest en resulteerde uiteindelijk in de Eerste Wereldoorlog